Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dusiła się, a on był powietrzem. Nawet nie uświadamiała sobie, jak bardzo go potrzebuje, dopóki nie zniknął.

- Darowanie życia komuś, kogo nienawidzisz, nie czyni cię słabym powiedziała chyba bardziej do siebie niż do Alexa. - Czyni cię lepszym od innych.

Nie jesteś tym, co Ci się przydarzyło.

-Chciałbym mieć cierpliwość do głupich plotek i płytkiego towarzystwa- odpowiedział. - Jednak nie mam.
(...)- Doskonale rozumiem. Ktoś taki jak pan preferuje oczywiście towarzystwo pozbawionych smaku tępych brutali.

Nie wiedząc co dzieje się w jej głowie, wsuną palec pod pasek bielizny.
- Ostatnia szansa, Rune.
Zrzucił ją.
-Och...O... Rety...- Rune zasłoniła oczy dłońmi — Gideonie Sharpe!
- Czy to rumieniec wypełzł ci na policzki?

Nie jesteś tym, co ci się przydarzyło, Gideonie.

- Ona jest czarownicą, Alex (...) A wspieranie czarownic to przestępstwo zagrożone karą śmierci.
Alex wyzywająco w wysunął podbródek.
- W takim razie mnie aresztuj.

Uszczęśliwił ją. Widać to było po jej twarzy.
Nie podobało mu się, jak wpływa na niego ta myśl. Że go ogrzewa. I topi jego zlodowaciałe serce.

- Sensem jest życie - odpowiedział, wsuwając jej kosmyk włosów za ucho. - I to, żebym mógł ci dać choć tę drobnostkę, bo nie będę mógł dać ci całej reszty.

Do zamieszek dochodziło od lat, ale to było coś innego. Ci mężczyźni i te kobiety planowali rewolucję. Świat, którym nie będą władać czarownice.

Lecz zaledwie chwilę temu myślała, że nigdy go już nie zobaczy. I choć to nie powinno mieć znaczenia - to wszystko w ogóle nie powinno mieć żadnego znaczenia - nie mogła oderwać od niego wzroku.